Ιδρυμα Μιχαλης Κακογιαννης
Αρχείο Θεατρικών Προγραμμάτων


Διαδικτυακη πυλη
Ο Μιχάλης Κακογιάννης δεν υπήρξε μόνον ένας παγκοσμίου βεληνεκούς σκηνοθέτης κινηματογράφου, αλλά επίσης και ένας διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης στο χώρο του θεάτρου και της όπερας. Για το λόγο αυτό το Ίδρυμα φιλοξενεί κάθε χρόνο σημαντικές θεατρικές παραγωγές νέων –κυρίως– καλλιτεχνών (σύμφωνα με την ισχυρή βούληση του ιδρυτή του), αλλά και το Ελληνικό Τμήμα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου.
Στο πλαίσιο αυτό, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης διαθέτει ένα ιδιαίτερα πολύτιμο αρχείο Θεατρικών Προγραμμάτων του 20ου αιώνα, στο οποίο περιλαμβάνονται περισσότερα από 600 πρωτότυπα θεατρικά προγράμματα που έχουν εκδοθεί από το 1949 μέχρι και το 1999. Το αρχείο αυτό προέρχεται από τον Γιώργο Γιολάση, έναν από τους πλέον αξιόλογους θεατράνθρωπους του 20ου αιώνα και το έχουν επιμεληθεί η σύζυγός του Ελένη και οι γιοί του Ανδρέας και Δημήτρης Γιολάσης. Η συλλογή εμπεριέχει σπάνιες εκδόσεις προγραμμάτων του ελεύθερου θεάτρου, ελληνικών κρατικών σκηνών, επιλεγμένα προγράμματα σημαντικών γεγονότων – παραστάσεων (θέατρο, μουσική, χορός), καθώς επίσης και προγράμματα θιάσων του εξωτερικού στην Ελλάδα, αλλά και ελληνικών θιάσων στο εξωτερικό.
Διαδικτυακη εφαρμογη
Μέσα από τα 610 θεατρικά προγράμματα που φιλοξενούνται στην παρούσα συλλογή, αποτυπώνεται με τον πλέον εναργή τρόπο, όχι μόνο η εξέλιξη του θεάτρου στην Ελλάδα στο 20ο αιώνα, αλλά ταυτόχρονα και τμήμα της εξέλιξης της εικαστικής τέχνης, δεδομένου ότι στα εξώφυλλα και τις εσωτερικές σελίδες των προγραμμάτων αυτών, αποτυπώνονται έργα κορυφαίων Ελλήνων εικαστικών, που δημιουργήθηκαν ειδικά για τις αντίστοιχες παραστάσεις, όπως ενδεικτικά : του Τσαρούχη, του Βασιλείου, του Εγγονόπουλου, του Μόραλη, του Μαλάμου, του Βακαλό, του Αργυράκη, του Μυταρά, των Βασίλη και Διονύση Φωτόπουλου, της Ζαραμπούκα, του Μπότσογλου, του Ανεμογιάννη και πολλών άλλων.




Διαδικτυακη εφαρμογη
Παράλληλα όμως, μια άλλη «κρυφή» αλλά και ιδιαίτερα σημαντική αξία του αρχείου αυτού, αφορά στην πλήρη αποτύπωση και παρουσίαση όψεων της διαχρονικής εξέλιξης της έντυπης ελληνικής διαφήμισης, μέσα από τις σελίδες των προγραμμάτων αυτών. Είναι λοιπόν προφανής η πολύμορφη δυνητική αξιοποίηση και χρηστικότητα του αρχείου αυτού, όχι μόνο στο επίπεδο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς , αλλά και σε ερευνητικό επίπεδο.